زندگی با کتاب

همین الان می‌توانم سکته کنم. لخته‌ای ناخواسته، در این سن کم شاید به دلیل بیماری‌هایی ارثی ناشناخته، در من شکل بگیرد و در رگ‌هایم راه بیفتد. رگی از قلب یا مغز را بند بیاورد و جریان خون را ببندد. و زندگی، به پایان برسد. این را هیچکس در این لحظه‌ …

۱۶۲۲ صفحه را یک‌نفس خواندم. خوانش نه به معنای یک بار خواندن و رد شدن. بهتر است بجای خواندن بگویم مطالعه. خواندن، کاری یکبارمصرف است. یک دور میخوانی و رد می‌شوی؛ مثل تکرارِ طوطی‌وار کلمات در هم بافته شده. ولی مطالعه، تو را درگیر می‌کند. غرق می‌شوی و با متن …

برخی کتاب‌ها هست که در دست می‌گیری‌شان، و با هر کلمه، با هر حرف و با هر سخن انگار دوباره زاده می‌شوی. با کلماتش زنده می‌شوی و انگار خودِ حقیقی‌ات را روایت می‌کند. «سُلوک» دولت‌آبادی، از این کتاب‌ها بود. گرچه کتابی داستان‌محور است و رمان‌گونه، اما ارتباط عمیقی با آن …

مرگ هر انسان مردن یک فرد نیست، مرگ جهان‌هایی‌ است که درون او می‌زیسته‌اند.«یوگنی یفتوشنکو» درون خودمان، یک سیستم تمام عیار و کاربلد داریم که ما را از جهان پیرامونی ایزوله می‌کند.  خشم و غم‌ها را مختص به خودمان می‌دانیم. شادی و لبخندها را هم به خودمان می‌بندیم. کسی بیرون …

خدا به بشر پشت کرده است؛ رو برگردانیده است. همه… همگان را زشت و دنی می‌بینم. همگان را مخرۤب، ویرانگر و نابودکننده می‌بینم؛ همه دچار جنون نابودی شده‌اند. اولین داستانی بود که دو بار مطالعه‌اش کردم. یاد لایوی (همان پخش زنده‌ی خودمان در اینستاگرام :/) می‌افتم که چندی پیش محمود …

ما مسئله «کی (when)» را به اندازه‌ی مسئله «چه چیزی (what)» جدی نمی‌گیریم.«دنیل اچ‌پینک – کتاب کِی» به این سوال‌ها فکر ‌می‌کنم. کاملا علمی هستند، اما دلیل مشخصی دارند. چرا باید از رفتن به بیمارستان ها در عصر (ساعت ۱۴ تا ۱۷) خودداری کنیم؟ چرا در نسخه‌های پزشکان، تجویز آنتی‌بیوتیک …

در کتابفروشی سطح شهرم می‌چرخیدم. با فروشنده‌اش رابطه عاطفیِ عمیقی دارم. احمدآقا مرا می‌شناسد و صمیمی‌ برخورد می‌کند. برای تنوعش هم که شده سری می‌زنم به فضای کتابفروشی و نگاهی ارزانی می‌کنم به کتاب‌های چیده شده‌ی گله‌به‌گله روی قفسه‌ها. در کتابفروشی مبین، می‌توان روی میز و صندلی کنار قفسه‌ها نشست. …

از یک چیزی خیلی سریع می‌پرم و یک راست می‌روم سراغ اصل مطلب. همین اول کار که سخن دارد جان می‌گیرد و کلام منعقد می‌شود، یک نکته تکراری به یادم می‌آید. بی‌جانبداری و بی‌حاشیه. اینکه تابحال با همه آثاری که از ادبیات داستانی خوانده‌ام (که دست بر قضا زیاد هم …

با ارزش‌ترین و مهم‌ترین چیزها در زندگی،‌ ذاتاً ماهیتی غیری تعاملی دارند.ارزش‌های اصولیِ فردِ بزرگسال بی‌قیدوشرط‌ اند، یعنی از هیچ راه دیگری دست‌یافتنی نیستند و خودِ آن‌ها مقصود و هدف‌اند. چشم‌بسته وارد دنیای پرفضیلتِ بزرگسالی شدن نه‌تنها مستلزم تحمل رنج است بلکه مستلزم شجاعت برای رها کردنِ‌ امید و میلِ‌ …

هدف از نوشتن‌های اینجا از این و آن، بررسی طرز فکرهاست. نه لزوما رسیدن به طرز فکری مطلق. بررسی می‌کنم و کنکاشت. هر جایی که قلاب ماهیگیری‌‌ام گیر کرد، مهم نیست! مهم‌تر از همه، همین بررسی نظرهای دیگران است. +بد نیست سری به نقشه راه رسیدن به معنای زندگی بزنید. …